Memory of the Lake Battle: Upamiętnienie dla duńskich żołnierzy morskich w Büsum

Veröffentlicht:

Von:

Upamiętnienie w 210. rocznicę Seeflacht przed Büsum było wydarzeniem atmosferycznym, które przypominało wielu uczestnikom wydarzeń historycznych. Ceremonia, zorganizowana przez Kulturwarft Support Association pod przewodnictwem Antona Bingerta, odbyła się w pomniku upadłych i rannych duńskich żołnierzy piechoty morskiej. W tej znaczącej okazji wzięło udział około 50 gości, w tym burmistrz Hans-Jürgen Lütje i burmistrz Gerd Gehrts.

zaszczyt mówić w imieniu duńskiego Ministerstwa Obrony Henry'emu Bohmowi z Browstedt, który zrezygnował z wieńca w imieniu ministra Forsvarsa Krigsgravtilsyna. Marine-kameradschaft Heide, reprezentowany przez jego przewodniczącego Kurta-Ewalda Finke'a i Olivera Kumbartzky, również zrezygnował, co podkreśliło znaczenie tego upamiętnienia.

Historyczne ramy bitwy jeziora

Bitwa morska, która miała miejsce na początku września 1813 r., Ma swoje początki w strategicznym planie dla Duńczyków. Pozostawiły 13 łodzi armatnych do podlewania, aby wesprzeć zamek kontynentalny przeciwko Anglii i zapobiec handlu Schleich. Pod dowództwem premiera Martina Klaumanna siedem z tych łodzi i inny Schaluppe Büsum dotarł na kurs dla Glückstadt.

Jednak 3 września siły brytyjskie interweniowały z przewagą 10 łodzi armatnych i czterech uzbrojonych barków. Atak rozpoczął się o 11:00 i pomimo gwałtownej walki z bronią, która trwała wiele godzin, Duńczycy byli w stanie odepchnąć Brytyjczyków w przypadku poważnych strat. Niemniej jednak duński żołnierz piechoty morskiej musiał zaakceptować stratę siedmiu poległych żołnierzy i 16 rannych, co podkreśla okrucieństwo i powagę walki.

Upadłych żołnierzy zostali pochowani honorem wojskowym w pobliżu dzisiejszej latarni morskiej. Duński pomnik wciąż przypomina upadłych żeglarzy. Co ciekawe, pomnik został przeniesiony na dzisiejszy cmentarz na Bahnhofstrasse w 1912 r. Po utworzeniu Tonnenhof Büsum i odbudowie latarni morskiej.

Pamięć jest zachowana

Groby pomnika i otaczających żołnierzy są przygotowywane przez żołnierzy i rezerwistów z Danii, Austrii i Niemiec. Pastor Christian Verwold zorganizował pomnik i modlitwę, która została również uzupełniona uroczystym charakterem ceremonii żywiołów duchowych. Smutek i szacunek, który został wyrażony tego dnia, miały ogromne znaczenie zarówno dla obecnych, jak i historii.

Część pozostałości bitwy jest nadal widoczna: niektóre kulki armaty używane podczas argumentu są włożone w podstawę ognia Molen na kotwice. Te kamienne wspomnienia świadczą o historycznej agresji, której porto Büsum doświadczył podczas bitwy morskiej, i dodają kolejnego wymiaru historii. Pamięć o tej bitwie pozostaje przy życiu, nie tylko poprzez uroczystości, ale także poprzez ciągłą opiekę i pamięć poległych żołnierzy.