Η Macron αναζητά συμβιβασμούς: Πού είναι η συμφωνία στη Γαλλία;

Η Macron αναζητά συμβιβασμούς: Πού είναι η συμφωνία στη Γαλλία;

Τις τελευταίες εβδομάδες, το πολιτικό τοπίο της Γαλλίας έχει βιώσει μια βαθιά αλλαγή. Ο Πρόεδρος Emmanuel Macron, ο οποίος αντιμετωπίζει ένα πολιτικό τοπίο χωρισμένο στην Εθνοσυνέλευση, διεξάγει επί του παρόντος διερευνητικές συνομιλίες για να σχηματίσει μια νέα κυβέρνηση. Η πίεση να διορίσει έναν νέο πρωθυπουργό όσο το δυνατόν γρηγορότερα αυξάνεται αφού οι προσπάθειές του συναντήθηκαν με αντίσταση στο παρελθόν.

Μετά την τελευταία Macron απέκλεισε έναν συνασπισμό με την αριστερή συμμαχία, ψάχνει για εναλλακτικές λύσεις. Πρόσφατα, έλαβε εκπροσώπους της κεντρικής ομάδας LIOT (Libertés et Territoires) στο élyséepalast, το οποίο ερμηνεύεται ως ένα τρέχον βήμα στις συνεχιζόμενες διαπραγματεύσεις. Την Τετάρτη θα συναντηθεί ξανά με τα συντηρητικά κόμματα για να συζητήσουν πιθανούς τρόπους για να σχηματίσουν μια κυβέρνηση.

Αντίσταση από την αριστερή συμμαχία

Η κατάσταση γίνεται πιο περίπλοκη από την σαφή απόρριψη από τα παραδοσιακά κόμματα, ειδικά τους σοσιαλιστές και τα Πράσινη. Αυτά αρνούνται να συνεχίσουν να συμμετέχουν σε συνομιλίες που αντιλαμβάνονται ως το "τσίρκο" ή "παρωδία της δημοκρατίας". Ο Marine Tondelier, το αφεντικό των Πράσινης, σχολίασε κριτικά και κατέστησε σαφές: «Δεν θα συνεχίσουμε αυτό το τσίρκο, να μην συνεχίσουμε αυτές τις προφανείς συμβουλές».

Ο Olivier Faure, ο πρόεδρος των σοσιαλιστών, τόνισε επίσης ότι δεν θέλει να δει τον εαυτό του ως «συνεργό» σε μια διαδικασία που κατά τη γνώμη του δεν οδηγεί σε πραγματικό διάλογο. Ο κομμουνιστής πρόεδρος Fabien Roussel εξέφρασε επίσης τη δυσαρέσκειά του και είπε: "Δεν αξίζει τον κόπο". Αυτές οι φωνές δείχνουν ότι παρά τον επείγοντα χαρακτήρα της διαμόρφωσης μιας λειτουργικής κυβέρνησης, η δυσπιστία των μερών είναι μεγάλη.

Η πρόκληση του κυβερνητικού σχηματισμού

Οι πρώιμες κοινοβουλευτικές εκλογές, οι οποίες πραγματοποιήθηκαν πριν από περίπου επτά εβδομάδες, έφεραν μια καμπή στη γαλλική πολιτική. Η αριστερή συμμαχία Nouveau Front Populaire, ένας συνασπισμός των Πράσινων, των Σοσιαλιστών, των Κομμουνιστών και του αριστερού κόμματος της La France Insoumise (LFI), πέτυχαν τις περισσότερες ψήφους στις εκλογές, αλλά δεν μπορούσαν να επιτύχουν απόλυτη πλειοψηφία. Αυτό το αποτέλεσμα εξασφαλίζει ότι ο σχηματισμός της κυβέρνησης είναι πολύπλοκο θέμα, αφού κανένα κόμμα δεν έχει άμεσο έλεγχο.

Η Macron έχει προειδοποιήσει τώρα για την πιθανότητα ότι μια κυβέρνηση που βασίζεται αποκλειστικά στα αριστερά -η συμμαχία θα μπορούσε γρήγορα να πέσει από την ψήφο της εμπιστοσύνης στην Εθνοσυνέλευση. Αυτό καθιστά σαφές ότι ακόμη και σε περίπτωση εκλογικής επιτυχίας της αριστερής συμμαχίας, οι πραγματικότητες του γαλλικού πολιτικού συστήματος αποτελούν πρόκληση. Η Macron ζήτησε επίσης από τα μέρη να υποβάλουν εποικοδομητικές προτάσεις για συνεργασία, αλλά απέκλεισαν τη συνεργασία με την LFI εκ των προτέρων.

Η αβεβαιότητα σχετικά με το μελλοντικό κυβερνητικό σχηματισμό δεν είναι μόνο ένα άμεσο πρόβλημα για τη Macron, αλλά έχει επίσης αντίκτυπο στην πολιτική σταθερότητα της χώρας. Για πολλούς, αυτή η κατάσταση δείχνει πόσο κατακερματισμένο έχει γίνει το πολιτικό τοπίο της Γαλλίας και ότι οι παραδοσιακές δομές δεν μπορούν πλέον να πληρούν τις τρέχουσες απαιτήσεις.

μια ματιά στο μέλλον της γαλλικής πολιτικής

Οι τρέχουσες συζητήσεις και η αντίσταση πολλών κομμάτων καθιστούν το επίκεντρο των προκλήσεων με τις οποίες αντιμετωπίζει η Macron. Ο Πρόεδρος αντιμετωπίζει το καθήκον να καταρτίσει μια λειτουργική κυβέρνηση που είναι σε θέση να αντιμετωπίσει τα πιεστικά πολιτικά ζητήματα της χώρας. Λαμβάνοντας υπόψη την αρνητική στάση πολλών κομμάτων, θα είναι ζωτικής σημασίας που μπορεί να εισέλθει η Macron και αν μπορεί να σχηματίσει νέες συμμαχίες που υπερβαίνουν το παραδοσιακό φάσμα.

Οι επόμενες ημέρες θα δείξουν εάν η Macron θα είναι σε θέση να σχηματίσει μια κυβέρνηση και ταυτόχρονα να ξεπεράσει τον πολιτικό κατακερματισμό που διαμορφώνει τη Γαλλία μετά τις τελευταίες εκλογές. Η ανάγκη για ένα σταθερό πολιτικό πλαίσιο θα είναι απαραίτητη για το μέλλον της Γαλλίας, προκειμένου να μπορέσει να αντιμετωπίσει με επιτυχία τις προκλήσεις.

Η πολιτική κατάσταση στη Γαλλία επηρεάζεται από διάφορους παράγοντες που συνδέονται στενά με την ιστορία και τις τρέχουσες κοινωνικές εξελίξεις της χώρας. Οι προτιμώμενες κοινοβουλευτικές εκλογές πριν από επτά εβδομάδες κατέστησαν σαφή την εικόνα ενός κατακερματισμένου πολιτικού τοπίου. Κανένα από τα στρατόπεδα δεν θα μπορούσε να επιτύχει απόλυτη πλειοψηφία στην Εθνοσυνέλευση, η οποία ήταν πολύ περίπλοκη για να σχηματίσει την κυβέρνηση. Αυτή η κατάσταση σημαίνει ότι ο Πρόεδρος Macron αναγκάζεται να έχει συνομιλίες με μικρότερες ομάδες προκειμένου να σχηματίσει μια λειτουργική κυβέρνηση.

Μια σημαντική πτυχή είναι το αριστερό -Wing Alliance Nouveau Front Populaire, το οποίο έλαβε τον μεγαλύτερο αριθμό ψήφων όταν εκλέχθηκαν. Αυτή η συμμαχία αποτελείται από διάφορα μέρη αριστερά, συμπεριλαμβανομένων των Πράσινων, των Σοσιαλιστών, των Κομμουνιστών και του αριστερού κόμματος La France Insoumise (LFI). Η συνεργασία αυτών των κομμάτων όχι μόνο αντιπροσωπεύει την ενίσχυση των αριστερών πολιτικών ρευμάτων στη Γαλλία, αλλά και την αυξανόμενη ανάγκη για μια εναλλακτική λύση στην κεντρική δεξιά πολιτική της Macron. Η ομοιόμορφη στάση τους απέναντι στις περαιτέρω διαπραγματεύσεις με την Macron θα μπορούσε να υποδηλώνει ότι δεν θέλουν να διακυβευτούν στα αιτήματά τους και στην πολιτική τους ατζέντα.

Πολιτική δυναμική και κοινωνικές προκλήσεις

Η σημερινή πολιτική δυναμική στη Γαλλία αντικατοπτρίζει επίσης μεγαλύτερες κοινωνικές προκλήσεις. Θέματα όπως η κοινωνική δικαιοσύνη, η αλλαγή του κλίματος και η αντίδραση στις συνεχιζόμενες οικονομικές αβεβαιότητες βρίσκονται στο προσκήνιο. Πολλοί ψηφοφόροι βλέπουν τα καθιερωμένα μέρη, συμπεριλαμβανομένου του La République En Marche της Macron, δεν είναι πλέον η λύση για τα πιεστικά προβλήματα. Αντ 'αυτού, ορισμένοι ψηφοφόροι αισθάνονται ότι απευθύνονται από τις ιδέες και τα προγράμματα της αριστερής συμμαχίας που ανταποκρίνονται πιο άμεσα στις κοινωνικές αδικίες και τα περιβαλλοντικά ζητήματα.

Ο αποκλεισμός μιας συνεργασίας με το LFI από την κυβέρνηση της Macron δείχνει ότι ο Πρόεδρος θεωρεί την αυξανόμενη επιρροή της Αριστεράς ως απειλή για την πολιτική του ατζέντα. Η άρνηση των σοσιαλιστών, των Πράσινων και των Κομμουνιστών για να αναλάβει περαιτέρω συζητήσεις μπορεί να θεωρηθεί ως έκφραση της απογοήτευσής τους για την πρόσβαση της Macron στις πολιτικές διαπραγματεύσεις. Πολλοί από τους βουλευτές φοβούνται ότι θα μπορούσαν να θυσιάσουν τις πολιτικές τους αρχές στο όνομα της ασταθούς πολιτικής συνεργασίας.

σύγκριση με προηγούμενες πολιτικές κρίσεις

Παρόμοιες πολιτικές κρίσεις έχουν διαμορφώσει τη Γαλλία στο παρελθόν. Ένα παράδειγμα είναι η κατάσταση μετά τις κοινοβουλευτικές εκλογές του 2017, όταν ο Macron συναντήθηκε με ένα κατακερματισμένο πολιτικό τοπίο, αφού οι Ρεπουμπλικανοί και οι Σοσιαλιστές είχαν χάσει σημαντικές ψήφους. Εκείνη την εποχή, η Macron κατόρθωσε να διαμορφώσει την πλειοψηφία με έναν συνασπισμό διαφόρων κεντρικών και μέτριων κομμάτων. Ωστόσο, η διαφορά στην τρέχουσα κατάσταση είναι ότι υπάρχουν αρκετές ισχυρές αριστερές πολιτικές ομάδες που αντιτίθενται στην κεντρική-δεξιά πολιτική της Macron και διεκδικούν τις δικές τους αξιώσεις για συμμετοχή της κυβέρνησης.

Ένα άλλο παράδειγμα είναι η κρίση του συνασπισμού το 1986, όταν ένα κόμμα Splinter κέρδισε περισσότερη επιρροή στον Πρόεδρο François Mitterrand. Το πολιτικό τοπίο ήταν επίσης κατακερματισμένο, το οποίο οδήγησε σε επίμονες συγκρούσεις και την ανάγκη για συμβιβασμούς. Τέτοιες ιστορικές παραλληλίες μπορούν να βοηθήσουν στην καλύτερη κατανόηση της τρέχουσας δυναμικής και του τρόπου με τον οποίο μπορούν να βρεθούν λύσεις υπό δύσκολες συνθήκες.