Ο ωκεανός δεσμεύει 15% περισσότερο CO₂: Νέα μελέτη αλλάζει την επιστήμη του κλίματος!

Ο ωκεανός δεσμεύει 15% περισσότερο CO₂: Νέα μελέτη αλλάζει την επιστήμη του κλίματος!

Νέα ευρήματα δείχνουν ότι ο ωκεανός απορροφά πολύ μεγαλύτερη ποσότητα διοξειδίου του άνθρακα (CO2) από ό,τι πιστεύαμε προηγουμένως. Σύμφωνα με μια μελέτη που πραγματοποιήθηκε από το GEOMAR Helmholtz Center for Ocean Research Kiel σε συνεργασία με διεθνείς εταίρους, ο ωκεανός δεσμεύει περίπου τρία δισεκατομμύρια τόνους καθαρού CO₂ ετησίως. Το ποσό αυτό υπερβαίνει τις ετήσιες εκπομπές πολλών βιομηχανικών χωρών. Η μελέτη, η οποία ανέλυσε δεδομένα από 4.082 ροές CO₂ από 17 ερευνητικά ταξίδια, ανακάλυψε ένα συστηματικό σφάλμα σε προηγούμενα μοντέλα: Υπέθεσαν ότι η ανταλλαγή CO2 μεταξύ αέρα και νερού ήταν συμμετρική. Όμως η πραγματικότητα είναι διαφορετική.

Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι τα κύματα σπρώχνουν φυσαλίδες αέρα μέσα στο νερό, οι οποίες στη συνέχεια διαλύουν αποτελεσματικά το CO₂. Αυτό οδηγεί σε σημαντική αύξηση στην απορρόφηση CO2. Η νέα ανάλυση έδειξε ότι ο ωκεανός απορροφά 300 έως 400 εκατομμύρια τόνους περισσότερο άνθρακα ετησίως από ό,τι είχαν υπολογιστεί προηγούμενες εκτιμήσεις. Αυτό αντιστοιχεί σε αύξηση περίπου 15 τοις εκατό και αυξάνει περαιτέρω τη διαφορά μεταξύ των δεδομένων μετρήσεων και των παγκόσμιων κλιματικών μοντέλων. Αυτή η επίδραση είναι ιδιαίτερα έντονη στον Νότιο Ωκεανό, ο οποίος καταγράφει περίπου το ήμισυ του επιπλέον CO2 που δεσμεύεται γύρω από την Ανταρκτική.

Ασύμμετρη ανταλλαγή αερίων

Οι καταιγίδες και οι ισχυροί άνεμοι παίζουν καθοριστικό ρόλο σε αυτή τη διαδικασία. Τους χειμερινούς μήνες, όταν οι καταιγίδες αυξάνονται, η δέσμευση CO2 αυξάνεται σημαντικά, έτσι ώστε το ποσοστό της επιφάνειας του ωκεανού που απορροφά το καθαρό CO2 αυξάνεται από 65 σε 75 τοις εκατό. Ο Δρ Yuanxu Dong από τη GEOMAR τονίζει ότι η παραδοσιακή υπόθεση σχετικά με τις συμμετρικές ροές CO₂ τίθεται υπό αμφισβήτηση από τα νέα αποτελέσματα. Αυτά τα ευρήματα θα μπορούσαν να αλλάξουν θεμελιωδώς την άποψη για τον ρόλο των ωκεανών στον παγκόσμιο κύκλο του άνθρακα.

Η νέα μέθοδος ανάλυσης, η οποία δείχνει άμεσα ασύμμετρη ανταλλαγή αερίων για πρώτη φορά, υπογραμμίζει ότι ο ωκεανός μπορεί να έχει υποτιμηθεί ως καταβόθρα CO2. Τα αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι τα επιστημονικά μοντέλα για τον υπολογισμό των ροών CO2 πρέπει επειγόντως να αναθεωρηθούν ώστε να ληφθούν υπόψη οι πραγματικές συνθήκες.

Συνέπειες για το οικοσύστημα

Ωστόσο, μια αύξηση του διαλυμένου CO2 στο νερό έχει επίσης εκτεταμένες συνέπειες. Η συνεχής αύξηση των συγκεντρώσεων CO2 στην ατμόσφαιρα οδηγεί σε οξίνιση του θαλασσινού νερού, το οποίο θέτει σε κίνδυνο τις συνθήκες διαβίωσης για πολλά θαλάσσια πλάσματα, ιδιαίτερα τα κοράλλια, τα μύδια και τα σαλιγκάρια. Αυτοί οι οργανισμοί βασίζονται στο σχηματισμό ασβεστολιθικών κελυφών και θα μπορούσαν να υποφέρουν από τις μεταβαλλόμενες συνθήκες. Υπολογίζεται ότι οι ωκεανοί έχουν ήδη απορροφήσει περίπου το 25 τοις εκατό των εκπομπών CO₂ που προκαλούνται από τον άνθρωπο.

Τα αναπάντητα ερωτήματα περιλαμβάνουν την έλλειψη μετρήσεων υπό ακραίες συνθήκες ανέμου και κυμάτων και την επείγουσα ανάγκη για περαιτέρω έρευνα για την πλήρη κατανόηση του ρόλου των ωκεανών στο κλιματικό σύστημα. Δεδομένου ότι το συνολικό διαλυμένο CO2 στον ωκεανό είναι 50 φορές μεγαλύτερο από το CO2 της ατμόσφαιρας, είναι σαφές ότι μικρές διεργασίες όπως οι φυσαλίδες αέρα μπορούν να έχουν μεγάλες επιπτώσεις στο κλίμα.

Για μια βαθύτερη εικόνα του κόσμου των ωκεανών και των ζωτικών λειτουργιών τους, είναι απαραίτητο να διερευνώνται συνεχώς οι μηχανισμοί που διέπουν τον κύκλο του άνθρακα και να προσαρμόζονται τα ανάντη επιστημονικά μοντέλα. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος με τον οποίο ο ωκεανός μπορεί να παραμείνει αποτελεσματικός ως ρυθμιστικός παράγοντας για τις ανθρώπινες εκπομπές CO₂ στο μέλλον.

Για περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με τη μελέτη και τα πρωτοποριακά ευρήματα, διαβάστε εδώ: Εστία και GEOMAR.