Rząd znosi kwoty na e-naftę: porażka dla ochrony klimatu!

Rząd znosi kwoty na e-naftę: porażka dla ochrony klimatu!

Branża lotnicza odczuwa wiatr zmian i nie chodzi tu tylko o powstawanie nowych linii lotniczych czy tras lotów. Chodzi raczej o centralną kwestię dekarbonizacji: w jaki sposób ruch lotniczy może stać się bardziej przyjazny dla klimatu? Jednak to właśnie na tym ważnym etapie rząd federalny podjął decyzję o zniesieniu kluczowego wymogu kwotowego na przyjazną dla klimatu naftę, znaną również jako technologia Power-to-Liquid (PtL). Środki te powinny faktycznie wejść w życie w 2026 r. i stopniowo wzrastać do 2030 r., co powinno doprowadzić do ożywienia rynku i zużycia około 200 000 ton e-nafty w Niemczech.

Ale teraz wszystko jest wstrzymane: pierwotny plan dwóch miliardów euro na budowę nowych systemów PtL został znacznie zmniejszony do 100 milionów euro. Mogłoby to nie tylko zagrozić szybkiemu rozwojowi funkcjonującego rynku e-nafty w Niemczech, ale także utrudnić długoterminowe inwestycje w tę technologię. Rząd federalny całkowicie usunął krajową kwotę nafty elektronicznej z federalnej ustawy o kontroli imisji (BImSchG), co budzi zaniepokojenie wielu ekspertów, ponieważ grozi ustawieniem przemysłu lotniczego w niekorzystnej sytuacji konkurencyjnej, tak jak [Focus].

Krok wstecz w transformacji transportu?

Organizacje zajmujące się ochroną środowiska są zaniepokojone i porównują tę decyzję z krokiem wstecz w dekarbonizacji ruchu lotniczego. Jürgen Resch, federalny dyrektor zarządzający niemieckiej pomocy na rzecz ochrony środowiska (DUH), wyraża zaniepokojenie skutkami anulowania kontyngentu PtL i opisuje to jako przeszkodę w zwiększaniu udziału e-nafty. W rzeczywistości kontyngent pierwotnie przewidywał stałą część paliw opartych na energii elektrycznej w lotnictwie w celu długoterminowej redukcji emisji CO2. Środek ten byłby szczególnie ważny, ponieważ zgodnie z wytycznymi UE od 2030 r. lotnictwo musi wykorzystywać co najmniej 1,2% nafty syntetycznej, a docelowo do 2050 r. ma wynosić 35%.

Obecne wysokie koszty produkcji e-nafty i rygorystyczne przepisy utrudniają jak dotąd ekonomiczne wdrożenie. Koszt e-paliw jest obecnie około cztery do pięciu razy wyższy niż koszt konwencjonalnej nafty. Eksperci wzywają zatem do współpracy międzynarodowej w celu promowania opłacalnych procesów produkcyjnych – bo bez funkcjonującej struktury rynku postęp w obszarze technologii przyjaznych klimatowi będzie niewielki. Równolegle do tych dyskusji dyskutuje się także o możliwości wprowadzenia kwot na wodór i e-paliwa dla transportu drogowego, co powoduje dodatkowe zamieszanie.

Globalne spojrzenie na e-paliwa

W porównaniu międzynarodowym Niemcy pozostają w tyle, jeśli chodzi o innowacyjne projekty w zakresie e-paliw. Kraje europejskie ogłosiły łącznie ponad 100 projektów pilotażowych i komercyjnych w zakresie e-paliw, a na całym świecie planowanych jest ponad 150 takich projektów. Wskazuje się, że pomimo wyzwań e-paliwa są niezbędne dla dekarbonizacji, zwłaszcza w transporcie lotniczym i morskim. Rozwój produkcji i energii odnawialnych może spowodować znaczny spadek kosztów do 2030 r. dzięki ulepszeniom technologicznym.

Jakie są kolejne kroki? Branża lotnicza znajduje się pod presją, aby przejść w kierunku szybszych i bardziej ekologicznych rozwiązań, ponieważ opinia publiczna staje się coraz bardziej wrażliwa na te kwestie. Samoloty pasażerskie i inne zainteresowane strony muszą zachować czujność, aby nie pozostać w tyle. Czas pokaże, jak rząd znajdzie równowagę między interesami gospodarczymi a niezbędnymi środkami ochrony środowiska. Czas gra tu kluczową rolę i należy zająć się poważnym problemem „ekologicznego latania”.

Podsumowując, zniesienie kwot na e-naftę stwarza poważne wyzwania dla przemysłu lotniczego. Im szybciej zostanie znalezione rozwiązanie, tym większe jest prawdopodobieństwo, że w lotnictwie doświadczą prawdziwych, pozytywnych zmian. Zatem debata na temat paliw syntetycznych jeszcze się nie skończyła, a najbliższe kilka miesięcy będzie kluczowe.