COP30 w Brazylii: Europejskie cele klimatyczne w kryzysie!

COP30 w Brazylii: Europejskie cele klimatyczne w kryzysie!

Pod presją globalnych wyzwań świat gromadzi się na 30. Światowej Konferencji Klimatycznej COP30 w Brazylii, która ostatnio wywołuje zamieszanie. [ZDF] podaje, że konferencja mogłaby wyznaczyć decydujący kurs dla międzynarodowej ochrony klimatu, podczas gdy ramy geopolityczne szybko się zmieniają. Tradycyjni aktorzy polityki klimatycznej, tacy jak USA i Europa, coraz bardziej tracą wpływy i stoją przed nowymi wyzwaniami.

Stany Zjednoczone pod przywództwem Joe Bidena, które uruchomiły wart miliard dolarów program finansowania inicjatyw na rzecz ochrony klimatu, wewnętrzne oznaki wskazują na zmianę. Pozostaje jednak cień administracji Trumpa, która wycofała się z działań klimatycznych i usunęła widoczność terminu „zmiany klimatyczne” z oficjalnych dokumentów. W rezultacie następuje alarmująca erozja krajowych i międzynarodowych zobowiązań na rzecz przeciwdziałania zmianom klimatycznym.

Rola Europy w ochronie klimatu

Sytuacja w Europie jest nie mniej trudna. Według [Inżyniera] wokół Zielonego Ładu istnieją wewnętrzne napięcia, które są coraz częściej atakowane przez siły konserwatywne w Parlamencie UE. Wyraża się to między innymi w wezwaniach do zwiększenia uprawnień przemysłu do bezpłatnych zanieczyszczeń. Szczególnie Niemcy i Francja chcą odłożyć w czasie realizację kluczowych celów klimatycznych – krok, który mógłby zaszkodzić polityce klimatycznej kontynentu.

Na COP30 państwa UE będą domagać się ambitnej redukcji emisji gazów cieplarnianych o 90% do 2040 r., choć tylko częściowo będzie to poparte porozumieniami międzynarodowymi. Dwie trzecie sygnatariuszy Porozumienia paryskiego, w tym UE, nie dotrzymało terminu na przedstawienie nowych krajowych wkładów klimatycznych (NDC) do 2035 r. Te niepowodzenia rodzą pytania o postęp, który Niklas Höhne z Instytutu Nowego Klimatu widzi, ale postrzega jako słaby w postrzeganiu oficjalnych zobowiązań.

Globalne perspektywy i wyzwania

W czasie, gdy USA coraz bardziej wycofują się z ochrony klimatu, polityka klimatyczna coraz częściej w centrum uwagi znajduje się polityka bezpieczeństwa. Federalny minister spraw zagranicznych Johann Wadephul podkreśla znaczenie tego wymiaru politycznego jako niezbędnego instrumentu dyplomatycznego. Podkreśla także potrzebę utrzymania konkurencyjności i wiodącej pozycji technologicznej Niemiec, aby do 2045 roku osiągnąć neutralność klimatyczną.

Chiny natomiast jawią się jako znaczący gracz na polu energii odnawialnych. Ponad 80% ogniw słonecznych i 75% akumulatorów dostępnych na rynku pochodzi już z Chin, co stwarza prawdziwe wyzwania konkurencyjne dla europejskich firm motoryzacyjnych. W dalszym ciągu promowany jest rozwój fotowoltaiki i energetyki wiatrowej, co wpływa na globalne zmiany technologiczne i nasze własne ambicje gospodarcze.

COP30 jest postrzegana przez negocjatorów zarówno w Belém, jak i na arenie międzynarodowej jako szansa na sformułowanie nowych wiążących zobowiązań. Chociaż nadzieję na postęp wyrażają – zwłaszcza Artur Runge-Metzger i Carolin Friedemann – pozostaje niebezpieczeństwo, że interesy gospodarcze będą interweniować jako czynnik spowalniający debatę klimatyczną.

Ogólnie rzecz biorąc, obecna dynamika w międzynarodowej ochronie klimatu pokazuje, że wszystkie narody są wezwane do wzięcia odpowiedzialności i kontynuowania dialogu na temat niezbędnych środków. Zamieszanie wokół celów klimatycznych, wdrażania i innowacji technologicznych pozostaje ekscytujące i okaże się, czy i w jaki sposób zostaną zapewnione zabezpieczenia dla przyszłych pokoleń.